Tak przed świętami postanowiłam, że powrócimy znowu to mojego ulubionego tematu, czyli szkolnictwa. Po części dzisiejszy wpis jest nawiązaniem do mojego postu o pierwszej, powojennej Radzie Gminy Tułowice, gdyż to, o czym chcę dzisiaj opowiedzieć, dotyczy pośrednio właśnie jej.
Jest 21 kwietnia 1947 r. W Wilczu Tułowskim zbiera się Zarząd Gminy Tułowice i komplet 16-tu radnych: Stanisław Pestka, Stanisław Łukawski, Jan Zarzycki, Władysław Szymański, Leopold Tymorek, Tadeusz Łazewski, Stanisław Skrzynecki, Józef Dąbrowski, Konstanty Połeć, Bronisław Brzeziński, Józef Dąbrowski, Eugeniusz Połeć i Jan Zakrzewski. To właśnie tego dnia, Rada Gminy miała zająć się kwestią przydziału ziem dla szkół Gminy. Od wojny minęły już, co prawda, prawie 2 lata, ale mieszkańcy nadal porządkowali (i będą jeszcze długo) zaszłości powojennej zawieruchy. Dlaczego akurat w tym wypadku wspominam o ,,zaszłościach'' powojennej zawieruchy. Otóż, Rada Gminy obradowała o przydziale ziem dla szkół, pochodzących z gospodarstw po osadnikach niemieckich, tzw. olendrach, którzy jak wiemy dominowali na naszym terenie, a szczególnie tym nadwiślanym. W swojej uchwale, dotyczącej przydzieleniu ziem dla szkół, stwierdzono nawet, że kwestia ta powinna raz na zawsze być uregulowana i załatwiona. Postanowiono zatem, że Gmina Tułowice zwróci się do Powiatowego Urzędu Ziemskiego w Sochaczewie o następujący przydział ziem z gospodarek poniemieckich:
- dla szkoły Famułki-Miszory - 5 ha ziemi wraz z zabudowaniami,
- dla szkoły Kromnów - 4 ha ziemi wraz z budynkiem mieszkalnym,
- dla szkoły w Śladowie - 5,6 ha ziemi bez zabudowań gospodarczych.
Niestety, dokumentacja jest niekompletna i wybrakowana. Udało mi się jedynie ustalić, że na wniosek Rady Gminy szkoła w Miszorach otrzymała wyżej wymienione 5 ha i zabudowania. W przypadku reszty szkół nie posiadam potwierdzenia, ale jeśli coś ustalę, niezwłocznie się z Wami podzielę :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz